25.05.2025

Zonder oordeel

Ik kijk uit het raam van mijn praktijkruimte en zie een mooie avondlucht. Ik denk na over het gesprek dat ik zojuist had met een jongere. Iedere zondagavond hebben we een gesprekje over zijn doelen, motivatie en plannen voor de komende week. De ene week gaat dit gesprek beter dan de andere week.

Deze week ging het weer goed. Hij had het over de ene persoon en de andere persoon in hem. De ene persoon die geen zin heeft om ergens aan te beginnen en de andere persoon die weet dat het tijd is om het wel te gaan doen. We hebben het erover dat die persoon die niet wil, weet dat het weer spannend kan gaan worden en dat deze persoon daarom niet wil. De jongere geeft aan dat dat wel eens zou kunnen kloppen. Ik kom weer binnen bij hem en misschien hebben we het belangrijke vervolgstapje gezet.

Hoe komt het dat ik deze week weer wel binnen mag komen? Ten eerste omdat ik de vorige week veel te veel in de ‘moederrol’ zat en meer aan het overtuigen was, wat hij natuurlijk niet wil. Ten tweede dat ik me daarna realiseerde dat ik meer de ‘klager’ of de ‘bezoeker’ tegenover me had dan dat deze jongere de ‘klant’ was.

Bij het oplossingsgericht werken wordt gesproken over deze drie type clienten; de klant, de bezoeker en de klager. Deze zul je alle drie dan ook op een andere manier moeten benaderen. Doordat ik me dit na afloop van ons vorige gesprek realiseerde, ben ik er vandaag ook anders ingestapt en is dit één van de factoren, naast het niet willen overtuigen vanuit een ‘moederrol’, waardoor ons gesprek vandaag veel beter, en nuttiger voor hem, verliep.

Wat is het toch interessant, dat begeleiden van jongeren en wat moet je toch goed aansluiten bij wat diegene tegenover je je aanbiedt. Want, mijn grootste les in het begeleiden is toch wel geweest dat je zonder oordeel de ander moet benaderen en moet aansluiten bij wat de ander belangrijk vindt. Dan kan diegene mooie stappen zetten in zijn verdere ontwikkeling.